Nazwa forum

Związek Radziecki mimo swej oczywistej potęgi, stabilności władzy dzięki bezwzględnym rządom Stalina oraz sporego potencjału militarnego stał się drugorzędnym państwem w konflikcie. Powodów tego można dopatrywać się w fakcie zmiany rządów w Ameryce, przeniesienia głównego punktu wojny na drugi kontynent bądź zwykłej nieprzydatności ZSRR. Wielka Brytania umiera, dawny sojusz z USA wygasł (Nowa Ameryka w ogóle nie dba o kwestię ZSRR), zaś sprzymierzenie się z Rzeszą nie wchodzi w grę. Nawet sam Stalin zaczął dostrzegać marginalizację ZSRR. Nie pomogły jednak reformy armii, groźby odnośnie finału prac nad bronią atomową - Rzesza bez problemu broniła swoich wschodnich granic, a większość sił przerzucała za ocean. W roku 1950 w ZSRR pojawiła się jedna z najbardziej enigmatycznych i niesamowitych postaci XX w. Wiaczesław "Krasnyj" przybył do Moskwy w roku 1950, w marcu. Wiaczesław uznawany był za wariata i pomyleńca. Uznawał siebie za zaginionego syna Lenina i twierdził, że w Testamencie Lenina to jemu zostało powierzone kierownictwo nad Partią. W ciągu kilku dni został aresztowany i po kilku dniach postawiony przed sądem. Oczywistym było, że grozi mu kara śmierci. Jednak w trakcie procesu doszło do niesamowitej sytuacji. "Krasnyj" przedstawił tak niesamowite informacje (do dziś pozostaje tajemnicą, ale dotyczyły powiązań Rzeszy z ZSRR oraz Testamentu Lenina). Sposób w jaki mówił, łączył fakty i odwoływał się do swoich poprzednich stwierdzeń był tak niesamowity, że sąd NKWD postanowiło odroczyć karę śmierci i przekazać informacje Stalinowi. Zyskany czas Wiaczesław spożytkował na sprytną grę polityczną i przy pomocy kilku zabójstw i fałszerstw już na początku kwietnia w kręgach Partii był bohaterem narodowym. Bardziej sceptyczni członkowie aparatu policyjnego piszą w swoich dziennikach, że "(...) on rzucił jakiś czar na tych głupków, to niedorzeczne, traktować kolejnego Dymitra Samozwańca jako bohatera". W końcu sam Stalin zapragnął poznać człowieka, który - uwaga - uratował mu życie. Tak, tak - "Krasnyj" dzięki sprytnej manipulacji uplótł drobną intrygę, która jednak dzięki swojej prostocie zmyliła samego Stalina. Przywódca Partii spotkał się z Wieczesławem w trakcie parady wojskowej. Gdy Stalin obserwował pochód wojska, przejazd katiusz, czołgów i przysłuchiwał się słowom Międzynarodówki z tyłu pokoju padł strzał. "Kransyj" z pepeszą w ręku strzelił kilkukrotnie Stalinowi w plecy, po czym zlikwidował oficerów znajdujących się w pokoju. Sam nie odniósł żadnej rany. Wieczesław wyszedł na blakon, podniósł ciało Stalina, i wykrzyczał do tłumu: "Koniec ery słabego Związku Radzieckiego, dzisiaj przywracamy siłę, która nam się należy!". Nie padł ani jeden strzał, mimo obecności snajperów radzieckich. Wieczesław zlustrował zebrany tłum, wyrzucił przez balkon pepeszę i wrócił do pokoju. 20 kwietnia 1950 r., monstrualne państwo z nieśmiertelnym władą rzuca na kolana jedna osoba.